با رفیقِ روز‌های خوب و بدم “شبانه” صحبت می‌کردم در جریان صحبت‌ها به از دست دادن‌ها و دوباره نیافتن‌های‌مان صحبت می‌کردیم. گفتم؛ برای‌ما هیچی

ميخواهم گريه كنم، فرياد بزنم به حالم به حال مردم ابن ملت و مخصوصا به حال زنان اين ملت. ميدانم همه ملت و همه جوانان اين وطن و نه تنها زنان...

چشمهایم را بسته ام! ذهنم تصاویر فرار آدم‌ها را برای هزارمین بار تکرار می‌کند. ترس در چشم همگان واضح دیده می‌شد؛چه پیر، جوان و کودک! در...

من زن هستم، نیمی از پیکر جامعه که همواره نادیده گرفته می‌شود. از اول بودم؛ ولی این‌قدر پشت پرده‌ها نهانم کردند که از یادهافراموش شدم....

امروز سخت گذشت. عقربه ساعت انگار ایستاده بود. نای راه رفتن او هم نداشت. برای رییس که زنگ زد، برای آن دگروال متقاعد، برای مدیرانی که تماس...

بیست سال مبارزه کردیم.. بیست سال جنگیدیم.. بیست سال رنج کشیدیم و با زن‌ستیزان جامعه‌ی سنتی افغانستان در جدال بودیم تا به همان اندک آزادی...

کشته می‌شویم؟ پس زودتر بیایند و کار ما را تمام کنند. بنده خدا میگه: «مردم چهل سال زندگی می‌کنه، هنوز هم ده سوگش میگن جوانبود.» خدای من!...

روزهای تاریک، روزهای سردرگمی، روزهایی که جز تماشا و تماشا و نظاره گر بودن, هیچ چیز دیگری از دستم بر نمی آمد، از دستمان بر نمی آمد تمامی...

۱۲ نیمه شب؛ پس از بیست سال جنگ و خون‌ریزی، جنگ پایان نیافت و همه چیز مثل بیست سال قبل ماند با تفاوت این‌که تاریخ امروزسِفر است. شلیک‌های...

A short story about the violence and violations of the Afghan War, and how it specifically victimizes Afghan women.